Delphi_dla_NET_Vademecum_profesjonalisty

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

umieść znak równości i jego domyślną wartość; ilustruje to poniższy przykład:
84 Część ll Język programowania Delphi for .NET
Procedura może być wywoływana na dwa sposoby. Po pierwsze, w wy-
wołaniu tej procedury możemy określić wartości obu parametrów:
Po drugie, możemy określić tylko parametr i tym samym użyć domyślnej war-
tości dla parametru :
Jeśli zdecydujesz się na stosowanie domyślnych wartości parametrów, musisz pamiętać
o przestrzeganiu kilku ważnych zasad:
Parametry ze zdefiniowanymi wartościami domyślnymi muszą występować na końcu
listy parametrów. Na liście parametrów procedury lub funkcji parametry bez wartości
domyślnych nie mogą być deklarowane za parametrami z takimi wartościami.
Domyślne wartości parametrów mogą mieć postać liczb całkowitych, łańcuchów,
liczb zmiennoprzecinkowych, wskazników lub zbiorów. W języku Delphi są
obsługiwane także takie typy jak klasy, interfejsy, tablice dynamiczne oraz
referencje do klas, jednak tylko w przypadku, gdy domyślną wartością jest .
Parametry z zadeklarowanymi wartościami domyślnymi muszą być
przekazywane przez wartość lub jako stałe (ze słowem ). Nie mogą być
referencjami ( , ) ani parametrami bez typów.
Jedną z największych korzyści wynikających z możliwości deklarowania domyślnych
wartości parametrów jest zwiększanie funkcjonalności istniejących funkcji i procedur
bez utraty ich zgodności z dotychczasowymi wywołaniami, a więc bez konieczności
modyfikowania istniejących wywołań. Przypuśćmy na przykład, że udostępniamy mo-
duł z rewolucyjną funkcją nazwaną , która dodaje dwie liczby całkowite:
Po jakimś czasie stwierdzamy, że musimy zaktualizować tę funkcję w taki sposób, by
umożliwiała sumowanie trzech liczb całkowitych. Nie jesteśmy jednak przekonani co
do słuszności takiego posunięcia, ponieważ dodanie jeszcze jednego parametru unie-
możliwi kompilowanie istniejącego kodu, w którym ta funkcja jest wywoływana. Na
szczęście okazuje się, że dzięki domyślnym parametrom możemy rozszerzyć funkcjo-
nalność funkcji , nie powodując żadnych niezgodności w istniejącym kodzie.
Oto przykład takiego rozwiązania:
W ogólności, jeśli chcesz zwiększyć funkcjonalność funkcji lub procedur i jednocześnie
zachować zgodność z dotychczasowymi wywołaniami, powinieneś raczej stosować
funkcje i procedury przeciążone zamiast domyślnych wartości parametrów. Wykonywanie
procedur i funkcji przeciążonych jest nie tylko bardziej efektywne, ale także zapewnia
większą zgodność z pozostałymi językami programowania platformy .NET, ponieważ
domyślne wartości parametrów nie są obsługiwane w takich językach jak C# czy
zarządzany C++.
Rozdział 5. Język Delphi 85
nn
Być może jesteś przyzwyczajony do deklarowania zmiennych na zawołanie , czyli
zgodnie z zasadą, że jeśli w danym miejscu potrzebujesz kolejnej liczby całkowitej, de-
klarujesz ją w środku bloku kodu, bezpośrednio przed wyrażeniem, w którym jest Ci
potrzebna. Takie przyzwyczajenia występują bardzo często wśród programistów, którzy
przez lata wykorzystywali inne języki programowania, takie jak C# czy Visual Basic
.NET. Jeśli taki sposób deklarowania zmiennych nie jest Ci obcy, będziesz musiał się
przyzwyczaić do zupełnie innego modelu wykorzystywania zmiennych w języku Del-
phi. W tym języku programowania wszystkie zmienne muszą być deklarowane w wy-
znaczonym do tego celu bloku poprzedzającym właściwy kod procedury, funkcji lub
programu. Być może do tej pory podchodziłeś do problemu lokalizowania deklaracji
zmiennych bardzo swobodnie i tworzyłeś funkcje podobne do poniższej:
W języku Delphi taki kod musi być uporządkowany i dostosowany do odpowiedniej
struktury w tym przypadku nasza procedura powinna wyglądać następująco:
Różnicowanie małych i wielkich liter oraz żywanie wielkich liter w kodzie zródłowym
W języku programowania Delphi podobnie jak w języku Visual Basic .NET, ale inaczej niż w języku
C# małe i wielkie litery są traktowane tak samo. W Delphi różna wielkość liter ma na celu jedy-
nie ułatwienie czytania kodu, zatem pełni podobną rolę jak style wykorzystywane w książkach.
Jeśli identyfikator funkcji, procedury, zmiennej lub innego elementu składa się z wielu połączo- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki