dziady

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

I znowu wycierpiałem dla twojej przestrogi.
Im więc nieś ulgę prośbą i mszalną ofiarą;
Kochanek romantyczny,
Dla mnie oprócz wspomnienia nic więcej nie proszę.
Miłość romantyczna
Za grzech mój życie było dostateczną karą,
A óiś, nie wiem, nagrodę czy pokutę znoszę.
Bo kto na ziemi rajskie doznawał pieszczoty,
Kto znalazł drugą swojej połowę istoty,
Kto nad świeckiego życia wylatując krańce,
Duszą i sercem gubi się w kochance,
Jej tylko myślą myśli, jej oddycha tchnieniem,
Ten i po śmierci również własną bytność traci,
I przyczepiony do lubej postaci,
Jej tylko staje się cieniem.
Jeśli, żyjąc, świętemu był uległy panu,
Niebieską z nim chwałę óieli;
Albo ze złym do wiecznej strącony topieli,
Jest bolesnego wspólnikiem stanu.
Na szczęście Bóg mię zrobił poddanym anioła,
Dla niej i dla mnie przyszłość śmieje się wesoła.
Tymczasem, jak cień błąóąc przy kochanych wóiękach,
Bywam albo w niebiosach, albo w piekła mękach.
Gdy ona wspomni, westchnie i łezkę wyleje,
Zbliżam się do usteczek, biały włos rozwieję,
Zmieszam się z odetchnieniem i przeniknę ciebie,
I jestem w niebie!
Lecz kiedy!& oh, czujecie, wy, coście kochali!
Jakim zawiść ogniem pali!&
Długo jeszcze po świecie błąkać się potrzeba,
Aż ją Bóg w swoje objęcie powoła;
Natenczas śladem lubego anioła
I cień mój błędny wkradnie się do nieba.
egar zaczyna bić.
śpiewa
Bo słuchajcie i zważcie u siebie,
%7łe według bożego rozkazu:
Kto za życia choć raz był w niebie,
Ten po śmierci nie trafi od razu.
egar ko czy bić, kur pieje, lampa przed obrazem gaśnie, ustaw znikay p .
�
Bo słuchajmy i zważmy u siebie,
%7łe według bożego rozkazu:
Kto za życia choć raz był w niebie,
Ten po śmierci nie trafi od razu.
y p ustaw znika tak jak znika duch z wybiciem goóiny dwunastej, zwanej goóiną duchów .
�iady 62
�iady, część III
Zwiętej pamięci
OWI O O W I MUy �
PRI OWI D I WI OWIy �
I OWI O OW I MUy �
spółuczniom, spółwię niom, spółwygna com
za miłość ku ojczy nie prześladowanym,
z tęsknoty ku ojczy nie zmarłym
w rc angielsku, na Moskwie, w Petersburgu
narodowej sprawy męczennikom
poświęca utor
y �Jan Sobolewski rodem z Białegostoku, po ukończeniu Uniwersytetu Wileńskiego był nauczy-
cielem w Krożach na %7łmuói. Wyrokiem carskim wcielony w r. 1824 do korpusu inżynierów, w jesieni
1829 r. zmarł w Archangielsku.
y �Cyprian Daszkiewicz rodem z Podlasia (ur. 1803), uczeń szkół białostockich i Uniwersytetu
Wileńskiego, prawnik i historyk, należał do filaretów: skazany na zesłanie do Rosji, przebywał od r.
1826 w Moskwie; tam zaprzyjaznił się blisko z Mickiewiczem. Zmarł w Moskwie w grudniu 1829 r.
y �Feliks Kołakowski rodem z Mozyrza, studiował filologię w Uniwersytecie Wileńskim, należał do
filaretów, a zdaje się, i do filomatów. Obdarzony talentem poetyckim i lubiany przez kolegów. Zesłany
do Rosji, oddał się studiom orientalistycznym w Kazaniu; zmarł w Petersburgu 1831 r.
�iady 63
[PRZEDMOWA]
Polska od pół wieku przedstawia widok z jednej strony tak ciągłego, niezmordo-
wanego i niezbłaganego okrucieństwa tyranów, z drugiej tak nieograniczonego po-
święcenia się ludu i tak uporczywej wytrwałości, jakich nie było przykładu od czasu
prześladowania chrześc3aństwa. Zdaje się, że królowie mają przeczucie Herodowe
o zjawieniu się nowego światła na ziemi i o bliskim swoim upadku, a lud coraz moc-
niej wierzy w swoje odroóenie się i zmartwychwstanie.
�ieje męczeńskiej Polski obejmują wiele pokoleń i niezliczone mnóstwo ofiar;
krwawe sceny toczą się po wszystkich stronach ziemi naszej i po obcych krajach.
Poema, które óiś ogłaszamy, zawiera kilka drobnych rysów tego ogromnego obrazu,
kilka wypadków z czasu prześladowania podniesionego przez Imperatora Aleksandra.
Naród, Więzienie,
Około roku 1822 polityka Imperatora Aleksandra, przeciwna wszelkiej wolności,
Właóa
zaczęła się wyjaśniać, gruntować i pewny brać kierunek. W ten czas podniesiono na
cały ród polski prześladowanie powszechne, które coraz stawało się gwałtowniejsze [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Odnośniki