[ Pobierz całość w formacie PDF ]

- Emanuel jeszcze nie wstaje, tak mówi. Chyba z
le się czuje. Spojrzała
na niego zdziwiona. Szybko posmarowała kromkę
chleba dla Hugo i zaczęła gotować kaszę dla Jensine.
- Zjadaj szybko, zaraz musisz wychodzić do szkoły! Dasz radę zawiez
ć
Jensine do pani Jonsen, Kristian? Skoro Emanuel jeszcze śpi?
Kristian przytaknął. Pewnie uważał, że mógł to zrobić Emanuel, skoro
miał tyle czasu.
Kiedy cała czwórka w końcu wyszła z domu, Elise ubrała
Hugo i sama przygotowała się do wyjścia. Nie zaglądała jeszcze do
Emanuela. Pójdzie na górę i spyta, czy ma dołożyć do pieca, zanim
wyjdzie.
- Zaczekaj tu, Hugo, a ja pobiegnę na górę do tatusia. Zaraz wrócę.
Był tak grubo ubrany, że na pewno nie dałby rady wdrapać się po
schodach, a ona nie miała czasu wnosić go na górę. Emanuel leżał niemal
cały schowany pod pierzyną.
- Emanuelu? NaprawdÄ™ z
le się czujesz? Usłyszała jakby chrząknięcie.
- Kristian zaprowadzi Jensine do pani Jonsen. Dołożyć drew do pieca
przed wyjściem?
- PoproszÄ™.
- Spodziewałeś się dzisiaj dostawy towaru do sklepu?
- Zaraz wstanÄ™, jeszcze tylko chwilÄ™.
- Muszę biec, Hugo stoi i czeka na mnie w kuchni, już wpół do ósmej.
Elise pośpieszyła na dół, dołożyła drew do ognia, zła, że Emanuel leży i
ociąga się ze wstaniem, tym bardziej że wiedział, że oczekuje dostawy.
Wyniosła Hugo, żeby posadzić go w wózku.
Z
niegu było więcej, niż się spodziewała, nie da rady pchać wózka.
Denerwując się, że się spóz
ni, poszła po sanki, które chłopcy dostali od
Asbjorna, i posadziła na nich Hugo.
- Musisz się dobrze trzymać, żeby nie spaść - uprzedziła malca.
Droga była nieodśnieżona i Hugo po chwili był już cały w śniegu, zaczął
płakać. Pocieszała się, że na Maridalsveien na pewno będzie lepiej,
półtorej godziny temu przechodzili tamtędy robotnicy, śpieszący do
fabryki.
W tak krótkim czasie nie mogło napadać aż tyle śniegu.
Po chwili droga rzeczywiście zrobiła się lepsza, ale Hugo płakał cały
czas. Najwyraz
niej bał się, że spadnie, a kiedy pochylał się do przodu,
żeby lepiej chwycić się sanek, śnieg sypał mu się na twarz. Na pewno też
doskwierało mu zimno.
Brzeg jej sukni zesztywniał od śniegu i mrozu. Kiedy wreszcie dotarła
do domku majstra, była spocona i zmęczona. Hilda powitała ją na progu:
- Póz
no dzisiaj przychodzisz! Jest już pięć po ósmej.
- Boże, panna Johannessen nie daruje mi tego!
Wzrok Hildy padł na sanki i siedzącego na nich zapłakanego i mokrego
od śniegu Hugo.
- Chyba zrozumie, że w taką pogodę jest ci trudno. Elise wzięła Hugo i
zaniosła go do pokoju.
- Panna Johannessen w ogóle nic nie rozumie. Nie chce rozumieć. A tak
przy okazji to muszę ci powiedzieć, żebyś była ostrożna. Mam wrażenie,
że ona interesuje się majstrem. Kiedyś zaczęła mnie o ciebie wypytywać.
Jakaś jej koleżanka widziała, jak którejś niedzieli wchodził tu mężczyzna.
Kiedy powiedziałam jej, że to pewnie był pan Wang-Olafsen, wyraz
nie jej
ulżyło.
Hilda roześmiała się.
- %7łe też tej starej wiedz
mie wydaje się, że miałaby jakąś szansę u
Paulsena!
- Nie śmiej się. Jeśli odkryje prawdę, skrupi się to na tobie.
- Przepraszam. Postaram się zachować większą ostrożność. Biegnij,
Elise. ZajmÄ™ siÄ™ Hugo.
Panna Johannessen stała w drzwiach, kiedy Elise weszła.
- Szkoda, że nie obowiązują tu takie same zasady, jakie obowiązują
robotników! - powiedziała lodowatym głosem, patrząc na nią zimno. -
Wtedy zamknęłabym drzwi i otworzyła dopiero podczas przerwy na obiad,
a pani potrącono by pół dniówki z wypłaty.
- Przykro mi, panno Johannessen. Z
nieg był nieodgarnięty, nie dałam
rady przejechać wózkiem, musiałam wrócić po sanki. Hugo wrzeszczał
całą drogę.
- Nie zauważyła pani, że pada śnieg? - spytała panna Johannessen
drwiąco. - Należy obliczać czas, biorąc pod uwagę warunki pogodowe,
pani Ringstad.
Elise przytaknęła.
- Przykro mi, ale mąż zachorował, zwykle to on odprowadza najmłodszą
do naszej sÄ…siadki.
To nie była prawda, ale Elise musiała się jakoś ratować.
- Więc może nie należało rodzić tyle dzieci, pani Ringstad? Odnoszę
wrażenie, że bierze pani na siebie więcej, niż jest w stanie udz
wignąć. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

domowewypieki.keep.pl